یکی از فنون تجزیه ای است که جهت اندازهگیری نسبت جرم-به-بار یونها به کار میرود. این نتایج به صورت «طیف جرمی» نمایش داده می شوند که نمودار شدت به عنوان تابعی از نسبت جرم-به-بار است. اغلب در فرایندهای MS، یک نمونه که ممکن است جامد، مایع یا گازی باشد یونیزه می شود و این عمل به عنوان مثال با بمباران شدن آن توسط پرتویی از الکترونها صورت می پذیرد. این عمل ممکن است موجب شود که برخی از مولکول های نمونه به تکه هایی با بار مثبت شکسته شده یا صرفاً بدون تکه تکه شدن بار مثبت پیدا کنند. سپس این یونها (تکه ها) براساس نسبت جرم-به-بار و مثلاً از طریق شتاب پیدا کردنشان با کمک یک میدان الکتریکی یا مغناطیسی از هم جدا می شوند. یونهایی که نسبت جرم-به-بار یکسانی داشته باشند تحت انحراف یکسانی قرار می گیرند. این یونها توسط مکانیسمی همچون تکثیرگر الکترونی آشکار می‌شوند که قادر است ذرات باردار را آشکارسازی کند. سپس این نتایج به صورت طیف هایی از شدت سیگنال یونهای آشکارسازی شده نمایش می یابند که تابعی از نسبت جرم-به-بار است.